O historii słów kilka

Ten starożytny dowódca niemal rzucił Rzym na kolana. Kim był i jak zagroził imperium?

W ciągu ponad tysiącletniej historii Rzym prowadził niezliczone wojny. Ale tylko pojedynczy wodzowie byli w stanie doprowadzić go na skraj upadku. Gdyby im się powiodło, historia Imperium Romanum zakończyłaby się setki lat wcześniej. A może nawet… imperium Rzymian w ogóle by nie powstało. 

W historii europejskiej cywilizacji pojawiło się wiele potęg. Rodziły się i upadały, ale żadna nie trwała dłużej niż Rzym – państwo, które wyłoniło się w wyniku kolejnych wojen i za ich sprawą poniosło ostateczną klęskę. Jednak jeszcze zanim legendarne imperium zniknęło, co jakiś czas musiało zmagać się z wyzwaniami rzucanymi przez ludy ościenne. Rywalizacja ta nieraz mogła się skończyć tragicznie dla rozwijającej się prężnie republiki. Komu prawie udało się ukrócić jej potęgę?

Brennus

18 lipca 387 p.n.e. zapisał się w dziejach Rzymu za sprawą Brennusa, wodza celtyckiego plemienia Senonów. Tego dnia jego oddziały rozbiły wojska rzymskie pod Alią, dopływem Tybru. Jak pisze Aleksander Krawczuk w „Kronice Starożytnego Rzymu”, kolejne pokolenia określały ten dzień jako nieszczęsny. W jego trakcie nie wolno było nikomu z obywateli zawierać małżeństw ani składać ofiar.

21 lipca Brennus wkroczył do miasta bez walki i doszczętnie je złupił. Galowie przebywali w Rzymie przez kilka miesięcy, podczas których oblegali Kapitol. Ostatecznie go nie zdobyli. Chroniący się na wzgórzu wygłodniali Rzymianie zdecydowali się wypłacić najeźdźcom okup w złocie. Ci ostatni, zadowoleni z łupu, opuścili miasto nie niepokojeni przez nikogo.